Moet jij je stiefkinderen leuk vinden?

Een vraag die leeft bij veel stiefouders maar die niet snel openlijk wordt gesteld. Omdat ik weet dat dit onderwerp leeft in veel samengestelde gezinnen ga ik er graag dieper op in.

Neem de tijd

Een samengesteld gezin is compleet anders dan een kerngezin waar de bloedband zorgt voor liefde en vanzelfsprekendheid (ook niet altijd maar ik ga uit van de meerderheid). Het is eerder een gezinssysteem, ontstaan omdat twee volwassenen er voor kiezen om een liefdesrelatie te hebben. Er is geen sprake van een gezamenlijk verleden of vanzelfsprekende warme gevoelens voor elkaar. Alles is nieuw, vreemd en onwennig. Het kan dus best zijn dat je de kinderen van je partner niet leuk vindt. Of zij jou niet. Je bent vreemden voor elkaar en het vraagt tijd en ruimte om elkaar te leren kennen. Al heb je niet om de kinderen gevraagd, je zult onder ogen moeten zien dat ze onlosmakelijk met hun ouders verbonden zijn en dus ook met jouw nieuwe liefde. Het is een package deal: alles of niets. We vergeten wel eens dat dit andersom ook geldt en dat de kinderen meestal niets te kiezen hebben….

Onhandige overtuiging

Wanneer je de overtuiging hebt dat je ze leuk moet vinden stel je jezelf voor een onmogelijke opgave. Want wat gebeurt er met jou als dit niet zo is? En jij er van overtuigd bent dat dit je ze wel leuk moet vinden om je samengestelde gezin te laten slagen? Het mag duidelijk zijn dat dit in jou gaat knellen met het gevolg dat er weinig ruimte is om op een ontspannen manier je samengestelde gezin vorm te geven.

 Innerlijk verzet

Je mag gerust balen, het moeilijk vinden, het anders willen en dit gevoel toelaten. Om daarna aan de slag te gaan en een manier te vinden om er mee om te gaan. Om te durven kijken wat jij nodig hebt en kan doen om hier anders in te kunnen staan. Want dit is wat het is. Je hebt een partner met kinderen. Dit betekent overigens niet dat je alles goed moet vinden of geen grenzen mag stellen aan gedrag.

Zien en gezien worden

Het gaat erover of het je lukt iedereen te zien voor wie hij of zij is. Als de kinderen komen dan gaan ze in hun gedachten en gevoel in eerste instantie naar papa of mama. Natuurlijk weten ze dat jij er ook bent, maar je bent niet het eerste waar de aandacht naar uitgaat. Dat kan soms best vervelend voelen. Geef ze de ruimte om met hun ouder te zijn. Laat merken dat je ze ziet en laat ze zien wie jij bent. Ben vriendelijk zonder je op te dringen. Het kost tijd om een band op te bouwen. Hoe meer ruimte je kan geven aan de situatie, aan je eigen behoefte en die van de kinderen hoe meer ontspannen het gaat. De vraag is of jij bereid bent te gaan kijken hoe je op een basis van respect iedereen in het samengestelde gezin zijn of haar plek kan gaan gunnen. Want iedereen heeft het recht om er te zijn en op een plek in het systeem.

Besef dat het vormen van een samengesteld gezin tijd kost. In een proces van ouders worden ben je ook eerst zwanger en groeit je ouderschap met je kind mee. Dat is hier ook het geval. Stap voor stap kijken, leren en groeien. Hoe meer tijd je jezelf hier voor gunt hoe groter de kans dat het slaagt. Ik weet dat dit niet altijd een gemakkelijke opgave is. Ik kijk graag met je mee waar je nu staat en hoe je verder kan. Neem dan gerust contact met me op via irene@sameneengezin.nl

Je mag je ook altijd vrijblijvend aanmelden voor mijn gratis vraag-maar-raak- uur. Op www.sameneengezin.nl lees je er alles over.

Mijn praktijk is verbonden aan Praktijk EsSenSe.