Blog | Samen een Gezin

We kennen het allemaal wel, dat we verwachtingen hebben van iets. Van hoe iets gaat lopen of hoe iemand gaat reageren. Vaak zijn onze verwachtingen gericht op iemand anders en wat we van diegene willen. In een samengesteld gezin kunnen verwachtingen behoorlijk desastreus werken.

Het begint al wanneer de nieuwe relatie start. Vaak verwachten we van ons zelf dat we het dit keer allemaal anders doen. Dat het wel moet lukken want deze relatie voelt zoveel beter, échter dan eerst. De lat ligt hoog want we willen zo graag dat het deze keer wel lukt.

Wanneer we dan het nieuwe pad zijn ingeslagen van het vormen van een nieuw samengesteld gezin komt er nog een schepje bovenop. We verwachten dingen van iedereen die onderdeel is van het samengesteld systeem. Een grote verwachting is vaak dat onze partner ons, liefst zonder woorden, begrijpt. Of dat de kinderen zien wat we allemaal voor ze doen en zich, minimaal, met respect naar ons gedragen. Dat onze nieuwe partner vanzelfsprekend welkom is in de familie. Dat het met ons nieuwe gezin wel goed moet gaan, want de liefde voelt zo kloppend.

Tot de werkelijkheid om de hoek komt kijken en je vastloopt. Niet omdat de liefde over is maar omdat je niet wist wat het vraagt om een samengesteld gezin te vormen.
Het bijstellen van je verwachtingen is een van de dingen die je enorm gaan helpen om het gemakkelijker te maken. Dus vraag je eens af, wat waren jouw verwachtingen toen je hier aan begon? Van jezelf en van alle anderen?

Het helpt om bewust van onze verwachting een intentie te maken. Dat haalt de druk bij jezelf en de ander er al voor een groot deel af. Bijvoorbeeld ‘ik heb de intentie de kinderen echt te leren kennen zodat ik zo goed mogelijk kan begrijpen wat ze nodig hebben’. Of ‘laten we ons best doen te onderzoeken hoe we dit samen op een fijne manier kunnen doen’. Het zorgt er ook voor dat je minder snel naar elkaar wijst als het moeilijk is.

Wil je weten hoe je dit kan leren? Of heb je behoefte om eens van gedachten te wisselen over wat er speelt in jouw samengesteld gezin? Dan ben je van harte welkom! Op www.sameneengezin.nl lees je wat ik voor je wil betekenen. Je kan je onder andere aanmelden voor mijn gratis vraag-maar-raak uur of een online bijeenkomst.

“Wat ik ook doe, ik kan het nooit helemaal goed doen” zegt een stiefmoeder tijdens mijn online bijeenkomst Stiefmoeders in Verbinding. We spreken met elkaar over de vaak ingewikkelde relatie met de moeder van hun stiefkinderen. Het is opvallend dat de situaties van de deelnemende vrouwen zo anders zijn en ze toch allemaal brengt bij dit gevoel brengt. Soms gebeuren er behoorlijk moeilijke en vervelende dingen in de relatie tussen de moeder van de kinderen en de stiefmoeder. Het kan zijn dat de sporen van de echtscheiding ervoor zorgen dat de moeder van de kinderen dingen zegt of doet die het voor de stiefmoeder extra moeilijk maken om te bouwen aan de relatie met de stiefkinderen. Dit gaat van onprettig gedrag tot uitspraken en dingen doen die in het nieuw samengestelde gezin een grote inbreuk maken. Natuurlijk kan het ook andersom zijn waarbij de stiefmoeder, om welke reden dan ook, niet in contact wil of kan met de moeder van de stiefkinderen. Ook al ben je van goede wil, soms lukt het gewoon niet om op een respectvolle manier in contact te gaan, laat staan te komen tot meer. Er zijn natuurlijk ook samengestelde gezinnen waarin het wel lukt. Dit gaat van functioneel contact tot het zonder gedoe ontspannen met elkaar samen zijn. En zelfs dan kan het zijn dat het soms nog ongemakkelijk of dubbel voelt. De relatie tussen moeders en stiefmoeder is met regelmaat een uitdaging. Er zijn veel factoren die meespelen in wat er in dit contact mogelijk is. Al willen we het nog zo graag, we kunnen een ander niet veranderen. Het mooie is dat je wel altijd invloed hebt op jezelf en wat je kan doen zodat jij makkelijker met situaties om kan gaan. Herken jij deze gevoelens? En vind je het fijn om je gedachten of vragen te delen? Meld je dan aan voor mijn gratis vraag-maar-raak uur. Ben je stiefmoeder? Dan ben je ook van harte welkom bij een van de gratis online avonden van Stiefmoeders in Verbinding. Je bent Je vindt alle info op www.sameneengezin.nl

Ik vertel je vast niets nieuws als ik zeg dat het vormen van een samengesteld gezin behoorlijk ingewikkeld kan zijn. Wanneer koppels zich aanmelden in mijn praktijk komen een aantal grote gemene delers altijd terug. Een hiervan is strijd. Strijd met het stiefkind om aandacht van de partner. Strijd tussen beide ouders die nu ex-partners zijn. Strijd tussen het koppel. Strijd met de schoonfamilie. Strijd tussen de kinderen onderling. En zo gaat het rijtje door….

Strijd voeren kost bergen energie en is slecht voor je lichaam en geest. Als je strijdt zijn er altijd meerdere verliezers en jij bent er zeker één van.Laten we iets verder kijken…want waar gaat de strijd dan over? Als er ruzie en gedoe is dan ligt er altijd een verlangen onder, een behoefte. Vaak gaat het over gezien willen worden voor wie je bent. Erkenning voor wat je doet. Voelen dát je er toe doet. Wanneer onze behoeften niet worden vervuld maakt het ons verdrietig of bang. Omdat het spannend is ons hier kwetsbaar in op te stellen komt het er vaak anders uit, bijvoorbeeld in boosheid. En als je boosheid zendt krijg je in veel gevallen iets soortgelijks terug en voor je het weet heeft de strijd je te pakken.

Een samengesteld gezin is een systeem waarin je op alle vlakken wordt geraakt. De kunst is om hier in te groeien. Om je te realiseren dat je uit de strijd wil stappen. Om het te laten slagen is het nodig om te leren hoe je dit kan doen. Door contact te gaan maken met je behoefte en te leren deze op een fijnere en vooral gezondere manier te uiten. Om hierover in gesprek te kunnen met je partner. Of je stiefkinderen. Omdat dit is hoe je relaties bouwt. Inzicht krijgen hoe je op een helpende manier je grenzen aan kan geven.

Het begint altijd bij één iemand die het niet meer wil en kan verdragen. Waar de pijn van de strijd en het gedoe zo groot is geworden dat zo doorgaan geen optie meer is. Dit is in een samengesteld gezin net zo. Herken jij deze dynamiek in je eigen samengesteld gezin? En wil jij het ook zo graag anders? Neem dan contact met me op, ik help je graag. Kijk op www.sameneengezin.nl voor alle info.

Mijn praktijk is aangesloten bij Praktijk EsSenSe.

Mijn stiefzoon gaat het huis uit. Afgelopen week heeft hij samen met zijn vriendin de sleutel van hun eerste huis gekregen. Langzaamaan verhuizen zijn spullen naar de woning waar een nieuwe fase in zijn leven begint. Tien jaar geleden kwamen we in elkaars leven omdat ik verliefd werd op zijn vader. Het waren bewogen jaren van elkaar leren kennen, ons tot elkaar leren verhouden, zien wie de ander is en elkaar gaan waarderen. Ik heb mogen leren wat verdraagzaamheid écht betekent en ervaren hoe het voelt om uit liefde voor zijn vader en hun bloedband zelf regelmatig op zij te stappen. Afgelopen twee weken waren we met onze dochter van zeven op vakantie. Bij terugkomst stond zijn rijkelijk gevulde ton met was pontificaal op ons te wachten. Eerst was ik geïrriteerd; hij was ten slotte bij zijn moeder geweest in die twee weken dus wat deed die was hier?! Alsof ik nog niet genoeg te wassen had na onze vakantie! Vervolgens vond ik stellig dat mijn man dat dan maar moest regelen (het is tenslotte zijn zoon!). Gelukkig zag ik snel in dat ik mezelf in de slachtofferrol had gepositioneerd en dat dit me niet verder zou brengen. Toen lukte het me om opnieuw de draai te maken die ik in onze gezinssamenstelling al veelvuldig heb gemaakt, de draai naar liefde. En zo werd de symboliek van deze laatste was me ineens heel helder. Het staat voor de waarde die we met z’n vieren hebben gebouwd. In dat moment realiseerde ik me hoeveel ik, dankzij hem, over mijzelf en onze relatie heb mogen leren. Het heeft veel van me gevraagd en me nog meer gebracht. Met een gevoel van liefde en dankbaarheid hiervoor heb ik buiten het bouwzand uit alle zakken van zijn werkbroek geklopt. Met deze speciale keer ‘wasmachine aan/mijn programma/ start’ begint ook symbolisch de start van een nieuwe fase voor ons allemaal.

Een samengesteld gezin en rouw gaan hand in hand. Er is altijd een verlieservaring geweest in de vorm van een echtscheiding, relatiebreuk of overlijden. Een samengesteld gezin wordt gebouwd op een fundament waar verlies en verdriet een vast onderdeel van zijn.

De vraag is of de rouw erkend wordt en of er ruimte voor is. In een samengesteld gezin komt rouw in vele vormen. Denk aan verlies van het kerngezin en alles wat daarbij hoort. Kinderen wiens ouders nooit meer écht samen zijn, om van de gevoelens bij vechtscheidingen nog maar niet te spreken. Moeten verhuizen, afscheid van alles wat bekend en veilig was. Minder tijd alleen met papa of mama, want die nieuwe partner en die andere kinderen zijn er ook zo vaak.

Rouwen hoort onlosmakelijk bij het leven. Het bestaan van al deze pijnlijke gevoelens rondom een samengesteld gezin betekent dan ook niet dat je er dan maar niet aan moet beginnen. Het is wel van groot belang om te erkennen dat ze er zijn. En om er ruimte voor te maken, ook als we ze aan de oppervlakte niet meteen zien. Aan de ene kant verliefd zijn en weer van het leven kunnen genieten. Aan de andere kant het verdriet dat het niet gelukt is samen te blijven met de andere ouder. Kinderen die verdriet en onmacht als een zware last met zich meedragen. Ze willen vanuit een oerinstinct dat het goed gaat met hun ouders en zetten onbewust hun eigen behoeften opzij. Soms laten ze intens gedrag zien waarop gereageerd wordt zonder te onderzoeken wat er in essentie nodig is. Kun je in de schoenen van je (stief)kind gaan staan en voelen wat daar is?

Denk ook aan (schoon)ouders die een band hadden met de partner en diegene nu moeten missen. Niet weten of ze nog contact kunnen hebben en hoe dan. En hoe moeten ze in hemelsnaam zo snel ruimte maken voor die nieuwe vlam van hun kind?

We kunnen al deze dingen niet uitvlakken, hoe hard we ook willen dat het er niet is. Of dat het minder pijn doet. Het enige dat we kunnen doen is het doorleven, er ruimte voor maken. Ons verplaatsen in de ander en wat er nodig is. Als ouder weer verliefd zijn en tegelijkertijd ruimte maken voor de pijn die je kind voelt als hij je lief ziet doen tegen iemand anders. Iedereen die bij het gezin betrokken is ruimte geven om te wennen aan de nieuwe situatie. Pas als er ruimte is voor rouw kan er ruimte komen voor integratie. Stap voor stap.

In mijn praktijk wordt er regelmatig te licht over rouw gedacht en gesproken. Ouders willen graag geloven dat het goed gaat met hun kinderen. Zeggen dat ze niet zoveel aan ze merken. De onbewuste wens om op de roze wolk te blijven is vaak groter dan de moed om te kijken naar wat er hiervoor geofferd moest worden. Rouw is iets dat altijd met het samengestelde gezin verbonden zal blijven. Als het goed doorleefd wordt verdwijnt het naar de achtergrond. En vaak op een onverwacht moment is het er weer even. Het helpt dit te erkennen en te leren wat er dan nodig is. Zodat je er helemaal OK mee kan zijn.

Wil je kijken naar de rouw in jouw samengesteld gezin? Om zo meer ruimte te kunnen geven voor rust, plezier en een plek voor iedereen? Neem dan contact met me op.

Mijn praktijk is verbonden aan Praktijk EsSenSe.

Wanneer mensen uiteindelijk besluiten om hulp te vragen is er vaak al veel gebeurd in hun relatie en samengesteld gezin. Zoals de meesten zijn ze vol goede moed begonnen en hebben gaandeweg ontdekt dat het toch niet zo gemakkelijk was als ze hadden gehoopt en gedacht. Ze zitten vast,muurvast. Alles wat ze hebben kunnen bedenken is uit de kast gehaald maar het mocht niet baten. En ze willen het zo graag weer fijn hebben. Fijn met z’n tweeën en met alle kinderen.

Lees verder

De dynamiek in een samengesteld gezin is niet gemakkelijk. Regelmatig ontstaat er onenigheid terwijl dat nu net is wat je aan alle kanten probeert te voorkomen. Het helpt als je gaat begrijpen dat je als partners in een samengesteld gezin nu eenmaal regelmatig situaties verschillend ervaart. Dit heeft niets te maken met jullie liefde voor elkaar maar komt door de structuur van dit gezinssysteem.

Lees verder

Au! Je wilde er met een boog omheen lopen maar het is je niet gelukt. Je bent keihard gestruikeld over de spreekwoordelijke bult onder jullie tapijt. Een verzameling van kleine en grote irritaties, onmacht, pijn, ingeslikte woorden, boosheid en verdriet. Allemaal situaties waarin je niet wilde dat het écht escaleerde. Waarin je je terug trok of wegvluchtte om je eigen wonden te likken. Zodat je je weer kon opladen om met nieuwe moed het bekende mijnenveld te betreden. Je merkt dat je lontje korter wordt. Van jouw vrolijkheid, gezelligheid en zorgzaamheid is nog maar weinig te merken. Je bent veranderd, meer stil, afwachtend, teruggetrokken en opgelucht als jullie een keer, al is het op het nippertje, niet verzanden in een avondje stilzwijgen voor de TV.

Lees verder

In het hart van de kinderen zijn de ouders altijd samen. Verstandelijk weten kinderen wel dat papa en mama apart wonen en dat er een nieuwe relatie is. Maar in hun gevoelswereld horen ze toch echt bij elkaar. Na het vaak verpletterende nieuws dat ouders uit elkaar gaan volgt in snel tempo de praktische opvolging hiervan. Van een vanzelfsprekendheid van het bekende thuis naar twee plekken om te wonen, veel veranderingen en met een beetje pech ook nog met veel strijd. Als klap op de vuurpijl komt daar in een samengesteld gezin ook nog eens nieuw iemand in beeld naast het vertrouwde gezicht van vader en/of moeder.

Lees verder

Moet jij je stiefkinderen leuk vinden?

Een vraag die leeft bij veel stiefouders maar die niet snel openlijk wordt gesteld. Omdat ik weet dat dit onderwerp leeft in veel samengestelde gezinnen ga ik er graag dieper op in.

Neem de tijd

Lees verder

Ze zitten met z’n tweeën op de bank, Manoek en Bram. Gisteren hadden ze een heerlijke dag. Ze waren in het bos en de buitenspeeltuin met zijn kinderen en iedereen had het naar zijn zin. Bram had de selfie die ze maakten naar zijn broer gestuurd die reageert met de zin: leuke foto van jou en de kinderen.

Lees verder

Tegenwoordig kent iedereen wel iemand die leeft in een samengesteld gezin. Misschien ben je zelf wel stiefouder, stiefopa of stiefkind. Het lijkt wel of de gezinnen waar ouders nog (gelukkig) samen zijn steeds moeilijker te vinden zijn.Ik ben zelf m oeder en stiefmoeder, een weg die ik met menig keer vallen en opstaan heb bewandeld. Daarom deel ik als Stiefcoach graag mijn ervaring en kennis met jou. Ik weet inmiddels dat je de complexiteit van een samengesteld gezin niet moet onderschatten en gun iedereen die er mee te maken heeft handvatten om hierin beter te kunnen navigeren.

Lees verder

Aan alle vrouwen die stiefmoeder zijn,

Prachtig natuurlijk, zo’n internationale vrouwendag, waar de waarde van de vrouw in de spotlight staat. En wat kun je hier mee in je positie als stiefmoeder? Een plek waar je je vaak juist de eeuwige buitenstaander voelt en ondergewaardeerd? Waar je zoekt naar hoe je jezelf moet verhouden tot je partner, de kinderen en de ex? Waar je jezelf regelmatig alles behalve stralend voelt?

Ik denk dat ik er maar mee moet stoppen…

Op het afgesproken tijdstip rinkelt mijn telefoon. In mijn vraag-maar-raak uur van deze week belt een stiefmoeder die steeds vaker vastloopt in haar emoties en in onenigheid met haar partner. Ze is 2,5 jaar samen met haar vriend die twee dochters heeft uit een eerdere relatie.

Het contact met zijn ex is nog goed, zo goed dat zij het heel moeilijk vindt om hier mee om te gaan. Zeker omdat diezelfde ex-partner haar nog altijd volkomen negeert. “Als er gesprekken zijn over de kinderen dan gaan ze gezellig lunchen. In de tussentijd zit ik me hier op te vreten en dat weet hij. Dat kan toch zeker anders”? Als ze er iets van zegt eindigt het steevast in ruzie. Ze weet niet meer wat ze moet doen en zucht “ik moet er maar gewoon mee stoppen, ik denk dat ik dit gewoon niet kan”.

Een klassiek kenmerk

Ik begrijp haar gevoelens volkomen, het is één van de kenmerken van de dynamiek van een samengesteld gezin. Inmiddels weet ik hoe deze pijnlijke emoties ontstaan. Het heeft helemaal niets te maken met de mate van liefde. Het komt door de posities die zij en haar vriend innemen binnen het samengestelde systeem. Deze roepen bepaalde gevoelens op die heel moeilijk en pijnlijk zijn.

Voor ze het weten is er ruzie. Mijn vermoeden wordt nog eens bevestigd door de andere voorbeelden die ze met me deelt.

Niet de enige

Ze vindt het zo moeilijk dat ze de laatste tijd steeds vaker de gedachte heeft dat het beter is om maar met de relatie te stoppen. Als ik haar vertel dat ze zeker niet de enige is en hoe het komt is ze al meer gerustgesteld. Ik vertel haar dat het belangrijk is om samen te leren hoe ze met elkaar kunnen praten zonder dat de emoties het overnemen. Hoe ze elkaars gevoelens kunnen erkennen en ze niet belanden in een gevecht. Want waar twee vechten zijn altijd twee verliezers.

Hoe het anders kan

Het is nodig om te gaan kijken waarom haar vriend op deze manier contact heeft met de andere ouder en wat voor hem hier belangrijk in is. Om daarna ook te onderzoeken waarom zij zo van slag is over de vorm van het contact en wat haar behoefte is. Als deze dingen helder worden kan hun gesprek dáár over gaan. Dan is er ruimte voor openheid en kwetsbaarheid zonder dat het eindigt in ruzie. Van daaruit kunnen ze zoeken naar een oplossing waar ze zich allebei in kunnen vinden. En als dat niet lukt kunnen ze leren samen de onprettige gevoelens te dragen.

Hulp

Misschien herken jij deze gevoelens ook wel en wil je leren hoe je hier mee kan omgaan. Ik help je hier graag bij. Mail of bel me gerust!

Het laten slagen van een samengesteld gezin hangt af van meerdere dingen. Een belangrijke factor is de bereidheid om het samen te doen. In het begin lijkt het gemakkelijk. Je zit nog op een roze wolk en alles is prachtig. Je nieuwe partner is dat wat je altijd al had gezocht en hij of zij heeft leuke kinderen. Dit is je kans om het allemaal anders, beter te doen. Tot na een tijdje de eerste scheurtjes ontstaan.

Wanneer je stiefouder bent is niets vanzelfsprekend. Het is een weg van zoeken, vallen en weer opstaan. Veel stiefouders vragen zich af wat hun plek is in het samengesteld gezin. Je bent niet de enige die zich er regelmatig buiten voelt staan.

Bezint eer ge begint

Dit oude gezegde is zeer treffend als het gaat over samengestelde gezinnen. Meer dan de helft van deze gezinnen redt het niet en gaat weer uit elkaar. Ondanks de liefde die er is en alle inspanningen die gedaan zijn.

Het leven in een samengesteld gezin brengt nogal wat uitdagingen met zich mee. Dat heb ik zelf ondervonden en ik ervaar het bij de mensen die in mijn praktijk komen. Ieder lid van het gezin heeft zijn eigen zoektocht met bijbehorende emoties.

Lieve stiefouder,

Je werd verliefd en behalve een relatie met de man of vrouw van je dromen kreeg je ook nog één of meer kinderen erbij. Een package-deal, onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Het is zomer…eindelijk vakantie! Je hebt uitgekeken naar vrije tijd en even niets moeten. Tegelijkertijd is het ook wel een dingetje. Je hoopt dat jullie zonder al te veel ‘gedoe’ de tijd doorkomen die jullie met het hele samengestelde gezin doorbrengen.

De laatste weken komt in mijn consulten regelmatig het onderwerp respect naar voren. Mensen zijn zoekend naar de positie die ze hebben binnen het samengesteld gezin. En daarmee ook naar hoe ze zich tot elkaar verhouden. Stiefouder versus stiefkinderen. Nieuwe partner versus de andere biologische ouder. Kinderen van verschillende ouders onderling. Om over een grotere kring nog maar niet te spreken.

Het leven in een samengesteld gezin is met regelmaat een uitdaging. Bijvoorbeeld om ruimte te creëren voor ieders wensen en belangen, jezelf te (durven) zijn en proberen niet continue te verzanden in ruzie. Je weg vinden wanneer er ‘gedoe’ is tussen je partner en diens ex-partner.

Vandaag is het nationale stiefouderdag. Een dag om stil te staan bij de bijdrage die alle stiefverzorgers leveren aan de gezinnen waar ze deel van uitmaken. Aan de mannen en vrouwen die, vanwege de liefde voor hun partner, ook hun weg zoeken met diens kinderen, familie, vrienden en buren. Die zoeken wie zij zelf zijn en wat ze van daaruit kunnen aanreiken.

Vandaag, 13 september de dag van de echtscheiding. Hij is bedoeld om extra de aandacht te geven aan wat een echtscheiding betekent. Een samengesteld gezin ontstaat in relaties waar vooraf een echtscheiding of overlijden heeft plaatsgevonden. Dat betekent onlosmakelijk een pijnlijke en verdrietige situatie voor ouders en hun kinderen. Een samengesteld gezin wordt het als het ware gebouwd op een basis van verdriet en verlies. Dat is een van de redenen die het moeilijk maken.

Wie kent het niet, het sprookje van Assepoester wiens leven zuur wordt gemaakt door haar boosaardige stiefmoeder. Op het eerste gezicht niet wat je noemt een positief rolmodel. Toch is het waardevol om er eens van dichtbij naar te kijken. Misschien wel door een andere bril dan je denkt.

Al eens gehoord van een Stiefplan? Het is een soort ouderschapsplan voor samengestelde gezinnen. Het geeft inzicht, overzicht en handvatten voor veel voorkomende situaties in een samengesteld gezin. Het plan bestaat uit een aantal hoofdstukken. Deze zijn gebaseerd op de dynamiek en valkuilen die horen bij het vormen van een samengesteld gezin.

Je wordt verliefd op iemand die een of meerdere kinderen heeft uit een eerdere relatie. Misschien heb je zelf ook wel kinderen. Je zit op een roze wolk, voelt je heerlijk en gunt jezelf opnieuw het geluk van samen zijn. Misschien ben je wel vastbesloten het deze keer anders aan te pakken.

Dat het anders wordt is een ding dat zeker is. Niet alleen omdat je je verbindt met een uniek persoon, maar vooral omdat diegene naast partner ook al een ouder is. Het betekent dat je elkaar niet kan leren kennen in de vrijheid die er is wanneer je allebei geen kinderen hebt.

Want met deze nieuwe liefde komen ook onherroepelijk ook de kinderen in je leven. En met hun ook hun persoonlijkheden, behoeftes en alle praktische beslommeringen. In het begin is het vaak wel fijn en goed. Samen naar de speeltuin of het pretpark waarna je constateert dat de kinderen ‘best leuk’ zijn. Misschien kunnen ze ook wel goed overweg met die van jou. Wanneer je heel graag en veel samen bent en jullie er een goed gevoel bij hebben kan het snel gaan. Voor je het weet wonen jullie in één huis. En dan komt de realiteit om de hoek kijken. Het kan zijn dat het voelt als een achtbaan waarvan je dacht dat je er wel in durfde en die opeens toch veel steiler en sneller is dan je dacht. Een achtbaan van situaties en emoties die je niet verwacht had. Je had geen idee dat het zó lastig kon zijn om het samen fijn te hebben én recht te doen aan ieders behoeften. Om niet te spreken van de weg die je moet zoeken in het landschap van ex-partners, bestaande familierelaties en vriendschappen.

Mensen die een samengesteld gezin willen vormen hebben vaak geen idee waar ze aan beginnen.

En net zoals met alle ‘eerste keren’ kun je dit ook niet weten. Natuurlijk is het mooi om er onbevangen en met open hart in te gaan. Aan de andere kant is het slim en behulpzaam om van te voren een aantal dingen te onderzoeken. Het vormen van een samengesteld gezin vraagt namelijk iets van jou als mens en van je relatie. Als je weet wat jij en jullie nodig hebben kun je goed voorbereid op reis gaan in dit avontuur. Dan ben je in staat om onderweg samen op een fijne manier bij te sturen.

Het mooie is, die handvatten zijn er! Natuurlijk deel ik ze graag met je. Het Stiefplan is compleet, helder en praktisch. Het helpt je om vooraf een idee en gevoel te krijgen wat er op je pad kan komen en hoe je er dan naar kan en wil kijken. Zo is de kans dat je samengestelde gezin op een fijne manier kan groeien een stuk groter. Of je nu wil gaan samenwonen of dit al doet. Wil je meer weten? Kijk dan eens naar de voordelen van een Stiefplan op www.sameneengezin.nl

Zeven tips voor partners in een samengesteld gezin

De laatste in een serie van drie; de tips voor de partners binnen een samengesteld gezin. De ouder en de niet-ouder. Het helpt je om een sterke, liefdevolle relatie te creëren waar het hele samengestelde zin op kan bouwen.

Het vormen van een samengesteld gezin kan op vele vlakken een uitdaging zijn. Dit komt voort uit het feit dat het geen kerngezin is en niets vanzelfsprekend is. Er is tijd en ruimte nodig om respectvolle en liefdevolle, nieuwe relaties te laten groeien tussen alle gezinsleden.

Het vormen van een samengesteld gezin kan op vele vlakken een uitdaging zijn. Dit komt voort uit het feit dat het geen kerngezin is en niets vanzelfsprekend is. Er is tijd en ruimte nodig om respectvolle en als het lukt ook liefdevolle, nieuwe relaties te laten groeien tussen alle gezinsleden.

Deze week zet ik een aantal tips op een rijtje voor alle niet-ouders. Volgende week lees je de tips voor de ouders en daarna voor de partners binnen een samengesteld gezin.

Realiseer je dat je gekozen hebt voor een partner met kinderen. Deze kinderen zullen onlosmakelijk een onderdeel van je leven zijn, in welke mate dan ook.
Ben je bewust dat het tijd kost om een band op te bouwen. Liefde kun je niet dwingen, niet van jou voor de kinderen en andersom ook niet. Zorg dat je altijd respectvol blijft waarmee je dit ook terug mag vragen.
Stel je in het begin wat terughoudender op, ofwel spring er niet met al je goede bedoelingen vol in. Neem de tijd om vertrouwen te laten groeien en een band te creëren. Snel samenwonen maakt dit moeilijker dus als je de keuze hebt wacht hier dan wat langer mee.
Praat nooit slecht over de andere ouder van de kinderen en ben respectvol (ook als de ander dat misschien niet is!)
Ga niet in ‘gevecht’ met de kinderen van je partner voor de liefde of tijd van je partner. Gun je partner en zijn/haar kinderen ruimte en tijd om samen te zijn. Vertrouw erop dat dit niet ten koste is van je liefdesrelatie.
Vat niet alles persoonlijk op. Ook in kerngezinnen zijn er ergernissen en zijn de kinderen niet altijd voorbeeldig en respectvol. Kies welke dingen je belangrijk genoeg vindt om te bespreken. En boven alles, heb geduld, de tijd is in je voordeel als je de kunst beheerst deze te benutten.
Zorg goed voor jezelf. Doe dingen die jou plezier en energie geven. Als jij lekker in je vel zit ben je als persoon een fijne en waardevolle toevoeging in andermans leven, ook als niet-ouder.

Mijn ervaring is dat het uitvoeren van bovenstaande tips in de praktijk niet altijd even gemakkelijk is. Toch is het mij ook gelukt om dit te leren en het heeft heel veel moois gebracht. Herken jij bij jezelf dat je dit wel wil maar dat je het lastig vindt? Neem dan vrijblijvend contact op, ik help je graag verder in jouw persoonlijke situatie. Je vind er alles over op www.sameneengezin.nl

Een samengesteld gezin vraagt om goede communicatie. Dat is natuurlijk in iedere relatie zo, maar in deze gezinsvorm is de kracht van de communicatie een grote sleutel naar het slagen er van.

Wanneer je een partner krijgt die al kinderen heeft kom je er al snel achter dat je niet alleen een relatie bent begonnen maar ook een gezinsleven. Dit geldt zeker wanneer je gaat samenwonen. Vanaf dat moment komt ook het opvoeden je leven binnen.

Het wel of niet hebben van een bloedband met de kinderen is een van de grootste valkuilen van een samengesteld gezin. Het is een aspect dat vaak onderschat wordt.

Ik schrijf regelmatig over het wel en wee bij het vormen van een samengesteld gezin. Het gaat meestal over de struggles die dit op allerlei vlakken met zich mee kan brengen. Het is een feit dat het vormen van een samengesteld gezin meestal niet van een leien dakje gaat.

wat als de omgang met de ex partners niet goed loopt

Het komt in elk samengesteld gezin terug, de omgang met de ex-partner(s). Helaas is dat contact in veel gevallen verre van rozengeur en maneschijn. Regelmatig ontvlamt het nog en niet in positieve zin. Ga daar samen maar eens aan staan.

Ken jij de spelregels van een samengesteld gezin

Wanneer je een samengesteld gezin gaat vormen zit je meestal nog in de eerste fase ervan; de fantasiefase. Je bent verliefd, ziet geen beren op de weg, je vindt zijn of haar kinderen leuk en bent vol goede moed dat het gaat werken.

Hoe creeer je respect in je samengestelde gezin

Deze vraag komt vaak voorbij, met name de niet-ouder ervaart vaak dat de kinderen van de partner geen respect tonen. Respect is iets dat moet groeien. Als niet-ouder is het van belang dat jij je er bewust van bent dat de het creëren ervan bij jou moet beginnen.

Wie komt er bij jullie op de eerste plaats

Op deze vraag is geen eenduidig antwoord te geven. In een samengesteld gezin kun je niet bouwen op de vanzelfsprekendheden van een kerngezin. Je zal er zelf een weg in moeten vinden. Een ding is zeker, alle relaties zijn belangrijk. Zowel de partnerrelatie alsook de ouder-kindrelatie.

Ieder samengesteld gezin is uniek. In basis zijn er altijd twee mensen samen waarvan minimaal één partner niet de ouder is van het kind(eren) van de ander. Hoe groot de liefde ook is, er zijn altijd situaties die nogal wat emoties kunnen oproepen.

Kerstmis vieren als eenoudergezin, hoe doe je dat?

De kou heeft zijn intrede gedaan, de dagen worden korter en de maand december nadert snel.
De feestmaand met Kerstmis als hoogtepunt. In de jaren dat je samen was wist je wel dat Kerst niet voor iedereen een fijne tijd was. Maar nu je alleen bent voel je het ook écht; alles is anders. De dingen die je eerst samen deed doe je nu alleen met je kinderen. Je hebt je eigen herinneringen en weten dat het nooit meer hetzelfde wordt is pijnlijk.

De wereld van een kind in een nieuw-samengesteld gezin.

Wanneer een nieuw- samengesteld gezin ontstaat is er altijd een pijnlijke periode aan voorafgegaan. Ouders zijn gescheiden of een van de ouders is overleden. Beiden emotioneel ingrijpende gebeurtenissen. Als ouder ga je een scala aan fases en emoties door en ditzelfde geldt ook voor je kinderen.

Van oorsprong zijn kinderen heel puur en open waardoor ze een sterke gevoelsbeleving hebben. Ze zullen in tijden van scheiding en verlies dan ook vooral op gevoelsniveau veel ervaren, van zichzelf én van hun ouders. Dit terwijl ze verstandelijk vaak nog niet in staat zijn om ook echt te begrijpen wat er gebeurt.

Erkenning
Scheiden en het vormen van een nieuw-samengesteld gezin is voor de kinderen een situatie waarin ze geen keuze hebben. Ze zoeken een weg om te leren omgaan met alle veranderingen die dit met zich meebrengt. Kinderen hebben van nature de drang om het voor iedereen goed te doen.
Dit doen ze, afhankelijk van hun leeftijd, op hun eigen manier. Van glimlachen en handjes uitstrekken tot tekeningen maken en presteren op school. Anderzijds doen ze dit ook door te erkennen wat de ouder geeft en voor ze betekent. Bijvoorbeeld door blij te zijn met een knuffel, het eten te waarderen, hun kamer op te ruimen etc.

In de knel
Onprettige situaties in een gezin; een scheiding en ook het vormen van een nieuw- samengesteld gezin zijn niet de gemakkelijkste omstandigheden om aandacht te geven aan de werkelijke gevoelens van de kinderen. Ouders zijn, ongeacht hun goede bedoeling, vaak bezig met hun eigen emoties en het zo goed mogelijk vormgeven van het dagelijks leven in de nieuwe situatie. Juist dan neigen kinderen ernaar om zich nóg meer van hun beste kant te laten zien. Het gevaar bestaat dat ze hierdoor automatisch hun eigen gevoelens bij achterhouden omdat ze de ouders niet willen belasten. Vaak komen ze hierdoor ongewild in de knel tussen hun eigen behoeften en gevoelsbeleving en het sociaal wenselijk gedrag.

Balans
Als een nieuw gezin wordt samengesteld verschuift op alle vlakken de balans. Er komt een extra relatie bij tussen kinderen en de niet-ouder. Tegelijkertijd zal een kind ook altijd rekening houden met de gevoelens van de eigen ouders. Zo kan het gebeuren dat ouders ondanks al hun goede bedoelingen aan de behoeften van hun kinderen voorbijgaan. Wanneer ze zich hier bewust van zijn is er al veel gewonnen. Daarnaast is de omgang tussen de gescheiden ouders ook van grote invloed op van het kind. Het kost tijd voor iedereen om een plek te vinden binnen de nieuwe gezinssituatie en zo een nieuwe balans te creëren.

Dit kun je doen
Het is voor kinderen onmogelijk om te ‘kiezen’ tussen hun ouders. Vergelijk het met het missen van één hand of één been. Er is een natuurlijke, altijd blijvende loyaliteit naar beide ouders die het kind het leven hebben geschonken. Geef als ouders en niet-ouders (‘stiefouders’) je kinderen ruimte om openlijk van de andere ouder te houden en over hem of haar te spreken. Vraag en luister oprecht naar wat er in ze omgaat. Erken de openheid en wijsheid van kinderen, hoe jong ze ook zijn, en neem dat wat ze je vertellen serieus. Kinderen kunnen best goed leven met nieuwe situaties, zolang je ze binnen hun eigen belevingswereld maar meeneemt in wat er gebeurt. Pas de dingen die je met ze deelt aan naar hun ritme en belangen. Dan ontstaat er ruimte voor hun als persoon, om te groeien en zich te ontwikkelen. En vergeet nooit dat je het niet perfect kan doen én hoeft te doen. Wanneer je liefdevol doet wat je kan, ben je altijd samen op de goede weg.

December is in volle gang en misschien herken je het wel, dat ergens als de herfst begint het eerste familielid al begint te informeren hoe en waar dit jaar Kerst gevierd wordt. Wanneer wie naar wie komt, wat er gegeten wordt en wat de ideeën zijn voor de cadeaus. Je kan je voorstellen dat dit in een samengesteld gezin letterlijk een spannende tijd kan zijn.

Vanmorgen aan de kassa: “weet u zeker dat u drie kranten wilt”? “Ja, want ik sta erin “. In de bijlage van De Limburger over Opgroeien in Limburg staat een interview over mijn praktijk en werk met samengestelde gezinnen. Trots en blij dat ik mijn mooie werk mag delen!
Klik hier voor een groot exemplaar van het artikel.

Wanneer je een relatie krijgt met iemand die al kinderen heeft is er nooit de dezelfde vrijheid als wanneer je allebei (nog) kinderloos bent. Er is minimaal bij één partner de verantwoordelijkheid voor een kind en daar rondom zitten een heleboel subsystemen waar jij nog geen deel van uitmaakt. Je kunt er op geen enkele manier ‘omheen’.

Samen ben je bezig om een weg te vinden met jullie samengestelde gezin. Het samenwonen vraagt van jullie allebei veel openheid, inzicht en ruimte voor elkaars gevoelens. Je doet oprecht je best om een fijne band opbouwen met elkaars kinderen.

Er is geen wet of regel die vertelt hoe een nieuw samengesteld gezin er precies uitziet.
En juist dat maakt het moeilijk en makkelijk tegelijk. Er zijn vele variaties mogelijk:
Ouder met kind(eren) & nieuwe partner zonder kind(eren)
Ouder met kind(eren) & partner & gezamenlijk kind(eren)
Ouder met kind(eren) & partner met kind(eren)
Ouder met kind(eren) & partner met kind(eren) & gezamenlijk kind(eren).

Je bent gelukkig met je nieuwe partner en je kan het goed vinden met elkaars kinderen. Je wil de liefde bezegelen door samen in één huis te gaan wonen. De grootte van dit verlangen is echter niet automatisch evenredig aan de voordelen ervan.

Als je meer tijd letterlijk dichtbij elkaar doorbrengt wordt je automatisch geconfronteerd met alle kanten van iemands persoonlijkheid. De fijne dingen waar je voor gevallen bent, maar ook dingen die jij anders zou doen of zeggen. Het kost tijd om elkaar goed te leren kennen en een weg te vinden in alle aspecten van de relatie. Aangevuld met (wederzijdse) kinderen, met ieder hun eigen persoonlijkheid en wensen is dit best een behoorlijke uitdaging. Ieder gezinslid heeft behoefte aan liefde, gewenst zijn en gezien worden. En liefst een eigen plekje om zich terug te kunnen trekken. Daarbij hangt het er vanaf waar je gaat wonen en welke veranderingen dit voor iedereen met zich meebrengt. Kinderen zijn vaak gehecht aan hun ouderlijk huis, vriendjes, verenigingen en school. De vraag is of iedereen er écht op vooruit gaat als je deze stap zet of dat het met name gebaseerd is op de wens van de geliefden om meer samen te zijn. Het vraagt in ieder geval een open houding, vertrouwen en een sterke partnerrelatie. Als die er zijn is er absoluut een kans om met z’n allen een fijne, nieuwe gezinsvorm te creëren waarin iedereen zich thuis voelt.
De keuze om apart te blijven wonen levert vaak het meeste op voor de kinderen. Zij hoeven hun vertrouwde omgeving met alles wat daarbij hoort niet (helemaal) op te geven. Ze worden niet geconfronteerd met een nieuwe woning, een nieuwe positie in het gezin, altijd aanwezige stiefbroers-en zussen, andere gewoonten en gebruiken en het continue aanwezig zijn van de stiefouder. Daarbij hebben ook de nieuwe partners meer tijd voor zichzelf en om elkaar rustig te leren kennen. Er is ruimte om te kiezen wanneer je samen bent en met wie allemaal. Het biedt vaak meer stabiliteit doordat niet alles verandert en er ruimte is om gezamenlijk nieuwe dingen te creëren. En als de tijd er rijp voor is kan samenwonen altijd nog. Waar je ook voor kiest, zorg dat je je bewust wordt van wat jouw samengestelde gezin het meest nodig heeft. En wat het ook wordt, ga ervoor met heel je hart.

Kernwaarden, je hebt er vast wel eens van gehoord. Het zijn persoonlijke waarden die je helpen bij het maken van keuzes, het stellen van doelen en bij het inrichten van je leven. Denk bijvoorbeeld aan vertrouwen, creatie, familie, avontuur etc. Ze zijn voor iedereen weer anders.

Zondag 14 oktober a.s. is het de tweede zondag in oktober, een dag die sinds 2013 uitgeroepen is tot nationale Stiefouderdag. Nu denk je misschien dat het een soort vervanging is voor Moederdag en Vaderdag voor stiefouders maar niets is minder waar.

Deze week is “de Week van de Opvoeding” en staat in het teken van opvoeden en ouderschap. Het opvoeden van kinderen en zeker van de stiefkinderen in een samengesteld gezin is kan een behoorlijke uitdaging zijn. Dat heeft vooral te maken met de afspraken die je hier als biologische ouder en stiefouder over maakt.

Een van de belangrijkste factoren voor het slagen van een samengesteld gezin is tijd. Gun jezelf en alle andere gezinsleden de tijd om aan elkaar te wennen. Als je (net) gescheiden bent kun je natuurlijk verliefd worden en een nieuwe relatie krijgen.