Mijn Blogs

De rol van stiefmoeder is geen gemakkelijke. Dit komt vaak door onwetendheid en onmacht, van de stiefmoeder zelf, van de partner en anderen in de omgeving. Het kan echt anders, fijner, voor iedereen. Wanneer het je lukt te kijken naar de wensen en behoeften die onder het gedrag zitten kom je een heel eind. Het helpt je de draai te maken van je onhandige gedrag en onprettige gevoelens naar openheid en kwetsbaarheid. En juist daarin schuilt een grote kracht. Het brengt je dichterbij wat je wilde dan je ooit had durven denken. Dichterbij dat fijne samengestelde gezin wat je in gedachten had toen je er aan begon. Zo kan jouw eigen sprookje toch goed aflopen. Heb je vragen en wil je ze eens tegen het licht houden? Neem dan contact met me op, ik kijk graag met je mee.

Een Stiefplan is op elk moment waardevol. Wanneer je nog niet zo lang bij elkaar bent helpt het je vooruit te kijken waar je mee te maken kan krijgen en hoe je hiermee om wil gaan. Wanneer je al langer samen bent en/of samenwoont is het een fijne én praktische manier om te delen wat je in jullie dagelijkse gezinsleven tegenkomen en wat je misschien anders zou willen. Je gaat vanzelf weer (meer) in gesprek met elkaar. Van daaruit maak je (nieuwe) afspraken over hoe jullie dingen aanpakken vormgeven. De gesprekken en het ingevulde plan zorgen voor rust en overzicht in jullie gezin. Het vergroot de kans dat het fijn is en slaagt en dat is precies de bedoeling!

Want met deze nieuwe liefde komen ook onherroepelijk ook de kinderen in je leven. En met hun ook hun persoonlijkheden, behoeftes en alle praktische beslommeringen. In het begin is het vaak wel fijn en goed. Samen naar de speeltuin of het pretpark waarna je constateert dat de kinderen ‘best leuk’ zijn. Misschien kunnen ze ook wel goed overweg met die van jou. Wanneer je heel graag en veel samen bent en jullie er een goed gevoel bij hebben kan het snel gaan. Voor je het weet wonen jullie in één huis. En dan komt de realiteit om de hoek kijken. Het kan zijn dat het voelt als een achtbaan waarvan je dacht dat je er wel in durfde en die opeens toch veel steiler en sneller is dan je dacht. Een achtbaan van situaties en emoties die je niet verwacht had. Je had geen idee dat het zó lastig kon zijn om het samen fijn te hebben én recht te doen aan ieders behoeften. Om niet te spreken van de weg die je moet zoeken in het landschap van ex-partners, bestaande familierelaties en vriendschappen.

Mensen die een samengesteld gezin willen vormen hebben vaak geen idee waar ze aan beginnen.

En net zoals met alle ‘eerste keren’ kun je dit ook niet weten. Natuurlijk is het mooi om er onbevangen en met open hart in te gaan. Aan de andere kant is het slim en behulpzaam om van te voren een aantal dingen te onderzoeken. Het vormen van een samengesteld gezin vraagt namelijk iets van jou als mens en van je relatie. Als je weet wat jij en jullie nodig hebben kun je goed voorbereid op reis gaan in dit avontuur. Dan ben je in staat om onderweg samen op een fijne manier bij te sturen.

Het mooie is, die handvatten zijn er! Natuurlijk deel ik ze graag met je. Het Stiefplan is compleet, helder en praktisch. Het helpt je om vooraf een idee en gevoel te krijgen wat er op je pad kan komen en hoe je er dan naar kan en wil kijken. Zo is de kans dat je samengestelde gezin op een fijne manier kan groeien een stuk groter. Of je nu wil gaan samenwonen of dit al doet. Wil je meer weten? Kijk dan eens naar de voordelen van een Stiefplan op www.sameneengezin.nl

1. Een samengesteld gezin is géén kerngezin en zal dit ook nooit worden.
2. Zorg dat je als partners een team vormt en investeer in jullie liefdesrelatie. Doe dingen met z’n tweeën. Dit is het fundament van een succesvol samengesteld gezin.
3. Creëer samen een eigen opvoedstijl en laat de ouder deze met zijn/haar kinderen bespreken.

Ga ook regelmatig samen met de kinderen in gesprek.

4. Voer gesprekken en meningsverschillen over de kinderen wanneer ze er niet bij zijn.
5. Deel en bespreek jullie verwachtingen over elkaar binnen het gezin en wat jullie verwachtingen zijn over het vormgeven en invullen van het niet-ouderschap.
6. Creëer samen een liefdevolle en veilige omgeving waarin de kinderen zichzelf kunnen zijn en kunnen delen wat ze bezighoudt.
7. Maak tijd om samen als gezin leuke dingen te ondernemen.

Ervaar je dat het moeilijk is om je relatie vorm te geven binnen het samengestelde gezin?

Dan geef ik jou en ook je partner graag handreikingen hoe je dat op een fijne manier kan doen.

1. Je kiest zelf je liefdespartner uit. Dit is niet iets dat je samen met de kinderen doet, maar zorg dat je wel openstaat voor hun beleving en vragen.
2. Sta 100% achter je partner. Zorg dat je hem/haar steunt, zeker waar de kinderen bij zijn. Je kan altijd later zonder de kinderen erbij nog op dingen terugkomen en die bespreken.
3. Heb en toon begrip voor de rol die de niet-ouder heeft. Help hem/haar een plek te vinden in het gezin door te laten zien dat jullie samen beslissingen nemen.
4. Heb niet de verwachting dat hij/zij dezelfde liefde, zorg en inzet heeft die jij hebt voor je kinderen. Geef de ruimte voor een time-out en om regelmatig ook zelf iets te ondernemen.
5. Ben je bewust dat er een spanningsveld kan zijn tussen jou, je geliefde, je kinderen en je ex-partner. Jij hebt hier als ouder een spilfunctie in. Ben duidelijk, stel grenzen en blijf hierover in gesprek met je liefdespartner.
6. Houd voeling met de emoties en gevoelens van je kinderen wanneer je een nieuwe liefdespartner krijgt. Dit is ook voor hun een proces. Blijf met ze praten en heel belangrijk: blijf ook dingen alleen met je kinderen ondernemen zonder je nieuwe partner erbij.
7. Doe je uiterste best om met je ex-partner zo goed mogelijk als ouders met elkaar om te gaan. Dit is het grootste cadeau dat je jullie kinderen kan geven.

Ook hier geldt dat het niet altijd gemakkelijk is en toch kun je er in groeien en veel winst behalen die de rust en gezelligheid in je samengestelde gezin zeker ten goede komt.

Ik kijk objectief met je mee in jullie situatie en geef je de handreikingen waar jullie concreet mee aan de slag kunnen.

1. Realiseer je dat je gekozen hebt voor een partner met kinderen. Deze kinderen zullen onlosmakelijk een onderdeel van je leven zijn, in welke mate dan ook.
2. Ben je bewust dat het tijd kost om een band op te bouwen. Liefde kun je niet dwingen, niet van jou voor de kinderen en andersom ook niet. Zorg dat je altijd respectvol blijft waarmee je dit ook terug mag vragen.
3. Stel je in het begin wat terughoudender op, ofwel spring er niet met al je goede bedoelingen vol in. Neem de tijd om vertrouwen te laten groeien en een band te creëren. Snel samenwonen maakt dit moeilijker dus als je de keuze hebt wacht hier dan wat langer mee.
4. Praat nooit slecht over de andere ouder van de kinderen en ben respectvol (ook als de ander dat misschien niet is!)
5. Ga niet in ‘gevecht’ met de kinderen van je partner voor de liefde of tijd van je partner. Gun je partner en zijn/haar kinderen ruimte en tijd om samen te zijn. Vertrouw erop dat dit niet ten koste is van je liefdesrelatie.
6. Vat niet alles persoonlijk op. Ook in kerngezinnen zijn er ergernissen en zijn de kinderen niet altijd voorbeeldig en respectvol. Kies welke dingen je belangrijk genoeg vindt om te bespreken. En boven alles, heb geduld, de tijd is in je voordeel als je de kunst beheerst deze te benutten.
7. Zorg goed voor jezelf. Doe dingen die jou plezier en energie geven. Als jij lekker in je vel zit ben je als persoon een fijne en waardevolle toevoeging in andermans leven, ook als niet-ouder.

Mijn ervaring is dat het uitvoeren van bovenstaande tips in de praktijk niet altijd even gemakkelijk is. Toch is het mij ook gelukt om dit te leren en het heeft heel veel moois gebracht. Herken jij bij jezelf dat je dit wel wil maar dat je het lastig vindt? Neem dan vrijblijvend contact op, ik help je graag verder in jouw persoonlijke situatie. Je vind er alles over op www.sameneengezin.nl

Wanneer een samengesteld gezin wordt verbroken is dit dan ook meestal niet omdat de liefde tussen de partners niet groot genoeg is. Het lukt alleen niet om op een dieper niveau tot elkaar te komen. Elke situatie eindigt in een gevecht om wie er gelijk krijgt. Zo verzanden geliefden in een voortdurende strijd met als gevolg dat geen van beide nog een oplossing ziet en er steeds meer afstand ontstaat. Een afstand die uiteindelijk leidt tot een breuk, omdat beiden geen uitweg meer zien. Herken je dit en wil je hier verandering in brengen? Neem dan vrijblijvend contact met me op.

• De ouder is in eerste instantie verantwoordelijk voor de opvoeding.
• Probeer niet teveel te willen ‘vaderen of moederen’.
• Bespreek met je partner een aantal basisregels waar jullie je allebei goed over voelen. Bijvoorbeeld; eten doe je aan tafel, telefoons uit na 21.30 uur etc..
• Maak een onderscheid tussen huisregels en opvoedregels. Dit helpt de niet-ouder om makkelijker te weten wanneer het gewenst is om iets te zeggen (als het een huisregel betreft) en wanneer de ouder in eerste instantie verantwoordelijk is (opvoedregel).
• Maak verschil tussen wie iemand is (persoon) en wat hij/zij doet (gedrag). Je mag grenzen aangeven in het gedrag van de kinderen naar jou zonder dat je ze als persoon aanvalt.
• Investeer tijd om elkaar te leren kennen en te gaan waarderen, dan kun je op termijn meer van elkaar hebben, ook als er eens een meningsverschil is.

Net zoals met veel dingen in het leven kost het ook hierin tijd om samen een weg te vinden waar iedereen zich goed bij voelt. Het mooiste wat je kan doen is jezelf en elkaar die tijd gunnen. In gesprek blijven over hoe het voor iedereen is. Dan wijst de weg zich vanzelf.

In deze gezinsvorm krijg je de kans om je opnieuw in liefde te verbinden. Je wordt je bewuster van wie je bent en wat je als persoon te bieden hebt, los van de ‘rol’ je hebt binnen het gezin. Je krijgt de vrijheid om samen te bepalen hoe je deze gezinsvorm inkleurt. Je maakt als het ware een nieuwe blauwdruk voor jullie unieke manier van samenleven. Kinderen leren over de wegen van liefde en trouw. Dat het pijnlijk kan zijn én ook mooi en fijn. Ze ervaren verschillen en leren zo dat iedereen dingen anders doet en dat dit prima is. Het geeft iedereen een bredere blik. En last but not least, als iedereen er mag zijn met alles wat ‘ie is geldt absoluut het cliché: hoe meer zielen, hoe meer vreugd!Het is geen gemakkelijke weg, maar wanneer je de moed en liefde kan opbrengen om hem te lopen kom je langs de mooiste uitzichten en waardevolle ervaringen.

Een aantal tips die je kan toepassen:

# Kies altijd bewust voor jouw manier van communiceren en reageren; je hoeft niet mee te gaan in de manier van de ander!

# Maak geen ruzie waar je kind bij is.

# Beperk je tot de noodzakelijke dingen waarover gecommuniceerd moet worden.

# Laat je niet verleiden tot een mondeling ‘gevecht’. Houdt de communicatie zo zakelijk mogelijk en liefst schriftelijk (mail). Je kan ook een ‘overdrachtsschrift’ gebruiken.

# Spreek tegenover je kind respectvol /neutraal over je ex-partner in diens rol als vader of moeder van je kind.

Als de situatie zo slecht is dat zelfs deze dingen niet werken kun je overgaan tot de zogenaamde ‘nullijn’ afspraak. Er is dan een vast breng-en haalschema inclusief vaste tijden en over spullen die mee moeten. Als er iets belangrijks is wordt dit schriftelijk gedeeld. Beide ouders houden zich aan deze ‘nullijn’.  Zo ontstaat er voor beide ouders een soort time-out. Ze bemoeien zich niet meer met elkaar en al helemaal niet met elkaars manier van opvoeden. Dit voelt misschien als vergaand maar biedt voor alle partijen in ieder geval duidelijkheid en rust.

Het eerste dat je nodig hebt is om de dingen die niet lekker lopen op een constructieve manier met elkaar te bespreken. Verder is het van belang om samen helder te krijgen wie welke rol heeft en welke taken daarbij horen. Hoe kunnen jullie er allebei zijn voor je kind(eren), voor elkaar en hoe vul je je rol als niet-ouder in? Dit gaat over het creëren van verbinding en ook over praktische zaken. Dit te doen vraagt openheid, kwetsbaarheid en moed met als uitkomst precies dat wat je wilde; een liefdevol nieuw thuis voor iedereen.

Wat kun je doen?
Het belangrijkste is dat je je openstelt voor de kinderen van je partner. Ze voelen het als je dit niet doet en dan heb je het eerste verzet (en dus gebrek aan respect) al te pakken. Natuurlijk is het niet zo dat als jij je openstelt meteen alles dik in orde is. De aantal dingen zijn van groot belang
# Het werkt alleen als je heel bewust KIEST om respect te hebben voor het feit dat de kinderen er zijn en wie ze zijn.
# Maak duidelijk onderscheid tussen wie ze de kinderen in wezen zijn en wat het gedrag is dat ze laten zien. Wijs niet het kind af maar laat weten dat je het gedrag niet prettig/acceptabel vindt
# Kies zelf 100% voor respect in alles wat je doet en zegt. Respect voor jezelf door te laten zien wie jij bent, wat jouw behoeften zijn, hoe jij je voelt en laat ze weten met welk gedrag je moeite hebt.

Als je inziet dat dit de route is en je bereid bent om die te lopen ontstaat er ruimte om respect te creëren. En dat is weer een prachtige basis waarin iedereen mag zijn wie hij is en een eigen plek heeft binnen je samengestelde gezin. Ik kijk graag met je mee naar wat jij hierin nodig hebt.

Enkele tips:

• Ben je als ouder bewust dat een fijne liefdesrelatie je verrijkt als mens. Als jij gelukkig bent heeft dit ook een positief effect op je kinderen.
• Zorg als ouder en ook als niet-ouder dat je op een fijne manier kenbaar maakt wat je nodig hebt, wat je behoeftes zijn. Probeer elkaar te begrijpen en tegemoet te komen.
• Als niet-ouder is het belangrijk om te erkennen en te respecteren dat de ouder-kindrelatie er is en dat hier ruimte voor moet zijn. Als de niet-ouder dit lukt zal de integratie en het verwerven van een eigen plek gemakkelijker gaan.

Leven in een samengesteld gezin vraagt hoe dan ook dat je bewust bent van je gevoelens en emoties maar je hierdoor niet impulsief laat leiden. Het is als het ware de ontwikkeling van een soort volwassenheid in de rol waar je voor gekozen hebt.

Alle relaties laten je iets zien over jezelf en over waar je staat. Als je het durft te zien als een groeikans kan het niet anders dan dat er iets positiefs uitkomt.

Het vraagt iets om bewust te kiezen voor de rol van niet-ouder én het vraagt ook iets om die keuze vol te houden. In een kerngezin zijn veel dingen vanzelfsprekend, iets dat voor een samengesteld gezin niet opgaat. Alles moet opnieuw een plek krijgen in het systeem. Omdat je als niet-ouder geen bloedband hebt wordt extra beroep gedaan op je inlevingsvermogen en ook je volharding in de keuze die je gemaakt hebt. Daarna blijft het een middenweg zoeken tussen je eigen behoeften en die van de andere gezinsleden. Als de partnerrelatie sterk is en je beseft dat deze gezinsvorm ook veel vrijheid geeft kun je er samen iets van maken. Een thuis waarin iedereen zijn eigen plek heeft en er mag zijn. Dan ben je bij onverwachte situaties als geheel flexibel en sterk genoeg om je eigen koers te blijven varen.

Begrijp je dat het alleen kan werken als je hier bewust voor kiest? En je van daaruit gaat creëren wat bij jullie past? Als je dit lastig vindt kan ik jou en je partner helpen om samen een weg te vinden naar de vorm die bij jullie past.

Een nieuwe kans
Naast het gevoel van verlies en gemis biedt het jou en je kinderen ook een mooie kans. De kans om Kerstmis opnieuw te omarmen. Door het vieren ervan samen opnieuw vorm te geven. Start nieuwe tradities, kies samen wat je fijn vindt om te doen en met wie. Laat  zien dat het in het leven anders kan gaan dan je dacht én dat je de keuze hebt om er iets van te maken. En geef ze tegelijkertijd ook ruimte om te praten over het gemis van wat er was. Leer ze dit te koesteren, net zoals je dat zelf doet. Zo geef je ze iets kostbaars mee voor de rest van hun leven.

Een echt cadeau
Gun je kinderen dat ze openlijk kunnen en mogen genieten van Kerstmis. Niet alleen bij jou maar ook bij de andere ouder. Concurreer niet met een grotere boom, meer lekkers en grotere cadeaus.
En al vind je iets van hoe de ander het doet, houd het voor jezelf. Gun jezelf en de ander de ruimte om ieder op je eigen manier een nieuwe invulling te geven aan het Kerstfeest. Door niet te oordelen over wat in het andere huis gebeurt, geef je de kinderen de vrijheid om het bij allebei hun ouders openlijk fijn te mogen hebben. Dan kunnen ze ook na de echtscheiding unieke en mooie herinneringen overhouden aan het Kerstfeest. En dat is het allergrootste cadeau dat je ze kan geven.

Erkenning
Scheiden en het vormen van een nieuw-samengesteld gezin is voor de kinderen een situatie waarin ze geen keuze hebben. Ze zoeken een weg om te leren omgaan met alle veranderingen die dit met zich meebrengt. Kinderen hebben van nature de drang om het voor iedereen goed te doen.
Dit doen ze, afhankelijk van hun leeftijd, op hun eigen manier. Van glimlachen en handjes uitstrekken tot tekeningen maken en presteren op school. Anderzijds doen ze dit ook door te erkennen wat de ouder geeft en voor ze betekent. Bijvoorbeeld door blij te zijn met een knuffel, het eten te waarderen, hun kamer op te ruimen etc.

In de knel
Onprettige situaties in een gezin; een scheiding en ook het vormen van een nieuw- samengesteld gezin zijn niet de gemakkelijkste omstandigheden om aandacht te geven aan de werkelijke gevoelens van de kinderen. Ouders zijn, ongeacht hun goede bedoeling, vaak bezig met hun eigen emoties en het zo goed mogelijk vormgeven van het dagelijks leven in de nieuwe situatie. Juist dan neigen kinderen ernaar om zich nóg meer van hun beste kant te laten zien. Het gevaar bestaat dat ze hierdoor automatisch hun eigen gevoelens bij achterhouden omdat ze de ouders niet willen belasten. Vaak komen ze hierdoor ongewild in de knel tussen hun eigen behoeften en gevoelsbeleving en het sociaal wenselijk gedrag.

Balans
Als een nieuw gezin wordt samengesteld verschuift op alle vlakken de balans. Er komt een extra relatie bij tussen kinderen en de niet-ouder. Tegelijkertijd zal een kind ook altijd rekening houden met de gevoelens van de eigen ouders. Zo kan het gebeuren dat ouders ondanks al hun goede bedoelingen aan de behoeften van hun kinderen voorbijgaan. Wanneer ze zich hier bewust van zijn is er al veel gewonnen. Daarnaast is de omgang tussen de gescheiden ouders ook van grote invloed op van het kind. Het kost tijd voor iedereen om een plek te vinden binnen de nieuwe gezinssituatie en zo een nieuwe balans te creëren.

Dit kun je doen
Het is voor kinderen onmogelijk om te ‘kiezen’ tussen hun ouders. Vergelijk het met het missen van één hand of één been. Er is een natuurlijke, altijd blijvende loyaliteit naar beide ouders die het kind het leven hebben geschonken. Geef als ouders en niet-ouders (‘stiefouders’) je kinderen ruimte om openlijk van de andere ouder te houden en over hem of haar te spreken. Vraag en luister oprecht naar wat er in ze omgaat. Erken de openheid en wijsheid van kinderen, hoe jong ze ook zijn, en neem dat wat ze je vertellen serieus. Kinderen kunnen best goed leven met nieuwe situaties, zolang je ze binnen hun eigen belevingswereld maar meeneemt in wat er gebeurt. Pas de dingen die je met ze deelt aan naar hun ritme en belangen. Dan ontstaat er ruimte voor hun als persoon, om te groeien en zich te ontwikkelen. En vergeet nooit dat je het niet perfect kan doen én hoeft te doen. Wanneer je liefdevol doet wat je kan, ben je altijd samen op de goede weg.